مقصر کیست؟
پدر در اتاقی با تلفن صحبت می‌کرد و مادر برای سرزدن غذای در حال سوختنش در آشپزخانه مشغول بود . کودکشان سرگرم بازی . پدر خانواده به درخواست مادر خانواده اتو را روشن کرده بود ، اما مادر حواسش به غذایش پرت شد .ناگهان صدای جیغ فرزند بلند شد و پدر و مادر بی توجه به کارشان هر دو به طرف کودک پریدند، اکنون کودک دستش سوخته و بشدت گریه می‌کند اما مادر و پدر سرگرم مشاجره با یکدیگر و انداختن تقصیر بر گردن دیگری!! دو روز بعد دست کودک رو به بهبود است اما مادر و پدر همچنان بایکدیگر قهرند!!
داستان فوق نمونه ای از صدها نوع مشاجراتی بود که گاهی بین همسران رخ می‌دهد به طوری که همسران از اصل مطلب بدور شده و تنها به دنبال مقصر می‌گردند .
همین مسئله و انداختن مداوم تقصیر برگردن دیگری نه تنها مشکل را حل نمی‌کند بلکه آتش آن را بیشتر می‌کند.
البته این مسئله فقط در بین همسران اتفاق نمی‌افتد در بسیاری از مشاجرات دو فرد به جای حل کردن موضوع و پی بردن به ریشه و سبب ایجاد مشکل تنها به فکر مقصر هستند و سرزنش کردن وی و در نتیجه به جز دلخوری و کدورت چیزی بدنبال ندارد، اینگونه است که مسئله راکد باقی مانده و حل نمی‌شود.
اما مهم این است که فاعل را رها کرده و تنها به حل مشکل پرداخته شود. مهم این است که مقصر هر کس که باشد، اکنون اتفاق افتاده ، نباید ها باید شده پس بهتر است به جای کشمکش موضوع صورت گرفته را با آرامش حل نمود.
اگر یاد بگیریم که برای رخداد اتفاقات به دنبال مقصر نباشیم و به جای توهین و کنایه ، سرزنش و بازخواست، موضوع را تجزیه تحلیل و نهایتاًحل نماییم مطمئناً به نتایج بهتری خواهیم رسید.
حتی اگر در مورد کاری مسبّب و مقصر عمل نیز مشخص بود بهتر است اصلاً به فکر سرزنش وی نباشید چون مطمئناً خود فرد با نظر به پیامدهای ناخوشایند آن مسئله ، پی خواهد برد که مقصر است و قطعاً برای دفعه بعد با حواس جمع آن موضوع را انجام می‌دهد!
